Φυσούσε και ένα αεράκι όταν φτάσαμε εκεί.
Αυτό της αδιαφορίας.
Αδιαφορώ,αδιαφορείς,αδιαφορεί,αδιαφορούμε,αδιαφορείτε,αδιαφορούν,αδιαφορούνε.
Ήταν τόσο μεθυστικό που μάλλον ήταν αυτό η αιτία που κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να “σηκώσει ψηλά”,να κάνει κάτι,για τη καημένη την γάτα.
Μα θα μας πείτε,εδώ άνθρωποι πεθαίνουν τι γάτα θα νοιαστούμε?
Αυτός λοιπόν που ενώ περνούσε σχεδόν καθημερινά έβλεπε τον πόνο του ζώου και δεν έκανε τίποτα είναι πολύ αμφίβολο εάν το αεράκι της αδιαφορίας θα τον άφηνε να δει και τον ανθρώπινο πόνο.
Αυτοί που νοιάζονται και φοράνε και αντιανεμικά μπουφάν για το αεράκι της αδιαφορίας,είναι σίγουρο ότι περισσότερες από μία φορά έχουν βοηθήσει ζώα αλλά και συνανθρώπους τους. Η συμπόνια και η αλληλεγγύη δεν κάνουν διακρίσεις.Δεν ξεχωρίζουν ζώα,άνθρωπους,άσπρους,μαύρους,μικρούς,μεγάλους…… Απλά νοιάζονται.Και πάνε κόντρα στα αεράκια και στους ανέμους.
Αυτός λοιπόν που αδιαφόρησε για την άμοιρη την γάτα,που πήγε σίγουρα στον γατο παράδεισο(για εμάς δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά),θα έρθει η στιγμή που θα αδιαφορήσει και για μένα.Και μία ωραία ημέρα θα έρθει η στιγμή που κάποιος θα αδιαφορήσει και για αυτόν που και γι αυτόν θα έχει αδιαφορήσει κάποιος άλλος κτλ. κτλ. κτλ. Μέρα με την μέρα ενισχύεται το αεράκι! Άνεμος θα γίνει και ούτε που θα το καταλάβουμε!
Και εγώ με την σειρά μου θα έρθει η στιγμή που δεν θα φοράω το αντιανεμικό μπουφανάκι και θα αδιαφορήσω για σένα?Για όλους?
Ωχ! Φέρτε αντιανεμικά μπουφάν!
Αδιαφ…φφφφφ αδιαφ…..αδιαφ…φφφφφφφφ.