Η ιστορία της πλαστικής σακούλας ξεκινά το 1977. Ήταν η
χρονιά που οι πλαστικές σακούλες που έχουν σαν πρώτη ύλη τους το πετρέλαιο εμφανίστηκαν
για πρώτη φορά στις αγορές και υπεραγορές τροφίμων και στη συνέχεια σε όλα σχεδόν
τα εμπορικά καταστήματα.
Κι ας δούμε τώρα μερικά σημερινά στοιχεία :
1,2 τρις σακούλες καταναλώνονται ετησίως σε όλο τον κόσμο.
11 εκατ. πλαστικές σακούλες καταναλώνονται ημερησίως στην
Ελλάδα.Με τις πλαστικές σακούλες που χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα μόνο θα μπορούσαμε
να περιτυλίξουμε τον πλανήτη μας 60 φορές .
500 έως 1000 χρόνια απαιτούνται για την αποσύνθεση μιας
πλαστικής σακούλας.(καμμιά σακούλα δεν έχει αποσυντεθεί μέχρι σήμερα ).
88,5 δις πλαστικές σακούλες καταναλώνονται στις Η.Π.Α.
ετησίως.
100 δις τόνοι πλαστικού ρυπαίνουν τις θάλασσες και αποτελούν
το 90% της θαλάσσιας ρύπανσης.Έχει υπολογιστεί ότι στη Μεσόγειο σε κάθε τετραγωνικό
χιλιόμετρο Θάλασσας ανευρίσκονται 2.000 σακούλες και πλαστικά μπουκάλια 267 είδη
θαλάσσιων οργανισμών απειλούνται από την κατάποση πλαστικών . 1.000.000 θαλασσοπούλια
πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της κατάποσης πλαστικών σκουπιδιών.Στο βυθό οι σακούλες
καλύπτουν την θαλάσσια βλάστηση και νεκρώνουν την περιοχή που καλύπτουνΤο πλαστικό
επιβαρύνει ποικιλοτρόπως το φυσικό περιβάλλον. Για την παρασκευή του χρησιμοποιούνται
παράγωγα του πετρελαίου στα ιδιαίτερα ρυπογόνα πετροχημικά εργοστάσια. Η καύση του
απελευθερώνει διοξίνες, σωματιδιακή ύλη, πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες
και άλλες τοξικότατες ουσίες (ανάλογα πάντοτε με τη σύστασή τους), που απορροφώνται
από τα φυτά (ελιές κ.λπ.) και ζώα. Οι πλαστικοποιητές επίσης που περιέχονται σε
αυτά είναι λίαν επιβλαβείς για τους ζωντανούς οργανισμούς.
Στη θάλασσα, το πλαστικό γίνεται αιτία θανάτου ακόμη και
για μεγάλα ζώα, όπως οι θαλάσσιες χελώνες που το τρώνε νομίζοντας πως είναι μέδουσες
με συνέπεια να ψοφούν. Το κατατεμαχισμένο πλαστικό απορροφάται από μικροοργανισμούς
και στη συνέχεια ανεβαίνει στην τροφική αλυσίδα, και επιστρέφει στον άνθρωποΠλαστικά
όπως το πολυαιθυλένιο δεν διασπώνται σε μοριακό επίπεδο, μόνο τεμαχίζονται μηχανικά
λόγω γήρανσης. Επιπλέον, τα πλαστικά γενικώς είναι ογκώδη (καταναλώνουν χώρο στους
χώρους ταφής) και δημιουργούν προβλήματα στα εργοστάσια διαχείρισης των σύμμεικτων
σκουπιδιών.(ένα μαρούλι μέσα σε πλαστική σακούλα αποσυντίθεται σε 70 χρόνια περίπου)
Εκτός των προαναφερθέντων, οι κλασσικές πλαστικές σακούλες αν δεν συλλεχθούν στους
κάδους των σκουπιδιών παρασύρονται και σκορπίζονται από τον αέρα με τα γνωστά αντιαισθητικά
αποτελέσματα στο τοπίοo έτος 2008 ίσως είναι το καθοριστικότερο για την κατάργηση
της πλαστικής σακούλας. Μετά το Παρίσι, το Σαν Φρανσίσκο , την Ιρλανδία , την Ουγκάντα
και το Μπαγκλαντές, μεταξύ πολλών άλλων χωρών, η Αυστραλία ξεκίνησε επίσημα την
αντίστροφη μέτρηση κατά της πλαστικής σακούλας.
